O wysokości produkcji zwierzęcej i jej wynikach, decyduje ilość oraz jakość wyprodukowanych pasz oraz sposób ich skarmiania.
W zależności od kierunku produkcji zwierzęcej w danym gospodarstwie, produkcja pasz może być różna.
Gospodarz nastawiony na produkcję mleka, który posiada duże ilości użytków zielonych, będzie opierał żywienie krów przeważnie na zielonkach, sianie oraz kiszonkach z traw łąkowych.
Gospodarz który posiada małe ilości użytków zielonych, którego gospodarstwa są położone na glebach cięższych, powinien zwiększyć powierzchnię uprawy roślin wieloletnich ( motylkowych oraz mieszanek z trawami), a ograniczyć uprawie buraków pastewnych, jako bardziej kosztowną oraz pracochłonna.
Gospodarz posiadający warunki do uprawy buraka cukrowego oraz koniczyny, mogą
posiadać pasze podstawowa w postaci liści buraków, koniczyny oraz wysłodków w różnych postaciach.
Gospodarz, który nie posiada użytków zielonych ani warunków do uprawy koniczyny nie będzie uprawiał również buraków pastewnych, powinien więc rozszerzyć uprawę pod katem roślin kiszonkowych, kukurydzy, traw, żyta (w poplonach), kapusty pastewnej, słonecznika oraz łubinu.
Przy wyborze roślin pastewnych do uprawy, trzeba uwzględnić nie tylko wysokość plonów ale także przydatność ich dla poszczególnych gatunków oraz grup zwierząt.
W miejscach gdzie jest dużo bardzo dobrze pielęgnowanych oraz użytkowanych użytków zielonych, a nawet uprawia się rośliny motylkowe, zielona masa odznacza się nadmiarem białka, a nie doborem energii.
Trzeba więc produkować pasze o dużej zawartości węglowodanów, łatwo kiszących się.
W gospodarstwach mogących nabywać duże ilości odpadów przemysłu rolno-spożywczego, takich jak wywar, wysłodki, melasa, pulpa ziemniaczana, tj. pasz o bardzo ubogich w białko, a bogatych w węglowodany, należy wtedy uprawiać rośliny motylkowe.
W gospodarstwach w których letnie przyrosty masy zielonej z różnych przyczyn są słabe, uzasadnione jest skarmianiem latem kiszonek przy niewielkim udziale zielonek.
Stosując opas bydła, zwłaszcza ten półintensywny, oparty na paszach gospodarskich, jak również owiec, można produkować pasze podobne jak dla krów mlecznych.
Chów trzody chlewnej wymaga produkcji ziemniaków oraz zbóż, więc zorganizowanie pasz jest łatwiejsze.
O wysokości produkcji zwierzęcej i jej wynikach, decyduje ilość oraz jakość wyprodukowanych pasz oraz sposób ich skarmiania.
W zależności od kierunku produkcji zwierzęcej w danym gospodarstwie, produkcja pasz może być różna. 
